POETRY | ATHENS

Pythia in my Dream 
Last Night

​

There was an outbreak of war and instantly pleasures flowed inside us

Prophesies turned into paper money and paper money into tinder

of a country discarded from the hands of the very dream

Guilt by guilt I rake up disaster grasping the lustrous soil’s gunwale

I read the tragedians while swimming in the isthmus of bygone reality

​

Only thus am I not roused, I don’t waken the first blood

I can’t sleep when I see you gathering from every season a pair of breaths:

 

the murmur of yellow leaves, the swiftness of north winds

the pounding of summer noon, the hum of snowy roofs

the death rattle of overflowing brooks and the gale’s guffawing

 

the swallow’s puffing, the steaming meadow’s sigh

the mountain top’s gallop, the azure’s dive

the disheveled cloudburst and the damp earth’s frankincense

thunder’s gunpowder, the fog’s blinkers

spring’s rails, the fruits’ compasses

the smoke of deluge and the ashes of sunshine

The frost of success and failure’s starvation

 

Our tears ask for a share in the bread of ages

 

​

_____________________________

​

​

Ανοίξανε οι ασκοί του πολέμου κι αμέσως ηδονές έτρεξαν μέσα μας

Οι προφητείες γίνανε χαρτονομίσματα και τα χαρτονομίσματα προσάναμμα

μιας πεταμένης χώρας, από τα χέρια του ίδιου του Ονείρου

Ενοχή προς ενοχή ανασκαλεύω την καταστροφή πιασμένος στις κουπαστές

του λαμπερού χώματος 
 

Διαβάζω τους τραγικούς κολυμπώντας στους ισθμούς της πραγματικότητας

που παρέρχεται 
 

Έτσι μονάχα δεν αγριεύω, δεν ξυπνώ το αίμα το πρώτο

Δεν με πιάνει ο ύπνος όπως σε βλέπω να μαζεύεις      

από κάθε καιρό ένα ζευγάρι χνώτα:

​

το μουρμουρητό των κιτρινισμένων φύλλων, το τρεχαλητό των βορείων ανέμων

το σφυροκόπημα του θερινού μεσημεριού, το βουητό των χιονισμένων σκεπών

το αγκομαχητό των ξεχειλισμένων ρυακιών και τον καγχασμό της θύελλας

το λαχάνιασμα του χελιδονιού, τον αναστεναγμό του αχνισμένου λιβαδιού

τον καλπασμό της βουνοκορφής, το μακροβούτι του γαλάζιου

το αναμάλλιασμα της μπόρας και το λιβάνι της βρεγμένης γης

το μπαρούτι της βροντής, τις παρωπίδες της ομίχλης

τις ράγες της άνοιξης, τις πυξίδες των καρπών

τον καπνό του κατακλυσμού και τις στάχτες της λιακάδας

Την παγωνιά της επιτυχίας και την ασιτία της αποτυχίας

 

Τα δάκρυά μας ζητάνε μερίδιο στο ψωμί των αιώνων

​

____________________________________

​

WORDS: Christos Koukis

PHOTO: Anthe Mitrakos

​

Christos Koukis is an Athens-based poet. He has published a total of six poetry books in Greece, France and Serbia, having participated in several poetry anthologies and magazines in Greece and abroad. He has participated in international poetry festivals around the world (India, England, Serbia, Slovenia, Italy, Portugal, Turkey, Romania and beyond). Christos has worked on art magazines and also writes lyrics for songs. In 2017, he was a fellow poet at Documenta 14 in Athens.